Από την ώρα που γεννιόμαστε, κλαίμε· επειδή φτάσαμε μόνοι σε μια τεράστια σκηνή γεμάτη με τρελούς.

«Είναι οι ήρωες του Βασιλιά Ληρ θεματοφύλακες των οικογενειακών δομών και συγκρούσεων; Εκπρόσωποι του καλού και του κακού; Αρχέτυπα των χαρακτήρων που επινοούμε για τους προγόνους μας και που η εκπλήρωσή τους μας βαραίνει μια ζωή; Κι αυτοί οι φόβοι που μοιάζουν δικοί μας κι όμως δεν είναι; Μπορεί, άραγε, η γλώσσα του Σαίξπηρ να υποκαταστήσει όσα δεν λέγονται στο οικογενειακό τραπέζι; Η ποίηση να επιστρέψει όσα δεν εκπληρώθηκαν ποτέ; Κι αν είναι η σύγκρουση του παρόντος με το παρελθόν η αδιαφιλονίκητη καθημερινότητά μας;»

Ιόλη Ανδρεάδη, Άρης Ασπρούλης

(από το σημείωμα των συγγραφέων στην έκδοση)