Η πτώση
και άλλες ιστορίες
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-283-455-8
Ροές, Αθήνα, 7/2016
2η έκδ. || Αναθεωρημένη || 2η αναστοιχειοθετημένη έκδοση, αναθεωρημένη μετάφραση, νέο εξώφυλλο, νέο ISBN
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανική
€ 12.72 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
13 x 20 εκ., 208 σελ.
τ. 1
Σύντομη περιγραφή
Ο τόμος περιλαμβάνει 4 διηγήματα: την αριστοτεχνική "Πτώση", το "Ο Αμπού Χανίφα και ο Ανάν μπεν Δαβίδ", το υπαρξιακό «νεο-νουάρ» "Σμίθυ", και τον "Θάνατο της Πυθίας", μια "λοξή ματιά" στις ιστορίες του Θηβαϊκού Κύκλου. Μια άκρως απολαυστική και πρώτης τάξης εισαγωγή στο έργο του μεγάλου Ελβετού συγγραφέα…
Περιγραφή

Από τις εκδόσεις Ροές, και στη σειρά «Γερμανόφωνοι συγγραφείς», επανακυκλοφορεί σε «ανανεωμένη» Β΄ έκδοση το βιβλίο Η πτώση και άλλες ιστορίες του σπουδαίου Φρήντριχ Ντύρρενματτ, σε μετάφραση του Βασίλη Πατέρα.

Ο τόμος απαρτίζεται από τέσσερα εκτενή διηγήματα, όλα πολυεπίπεδα, αν και κοινός θεματικός άξονας μπορεί να θεωρηθεί η δύναμη της σύμπτωσης που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, κυριαρχεί στον γκροτέσκο κόσμο του Ελβετού συγγραφέα.

Στην αριστοτεχνική Πτώση, ένα σφιχτοδεμένο «πολιτικό θρίλερ» που εκτυλίσσεται πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα, σε μια συνεδρίαση της «Πολιτικής Γραμματείας» του Κόμματος, το τρομερό παιδί των ελβετικών γραμμάτων εξετάζει με υποδόριο χιούμορ την επίπτωση του τυχαίου στον ρου της Ιστορίας, προσφέροντας εν παρόδω μια ανατριχιαστικά εύστοχη κριτική του «υπαρκτού σοσιαλισμού» – αν και, όπως έχει επισημανθεί, το μη κατονομαζόμενο Κρεμλίνο είναι απλώς ο σκηνικός διάκοσμος, μιας και η δράση, οι ίντριγκες, ο αγώνας για την επικράτηση θα μπορούσαν κάλλιστα να τοποθετηθούν και στο Πεντάγωνο ή σε οποιονδήποτε άλλο κλειστό κύκλο εξουσίας.

Το Ο Αμπού Χανίφα και ο Ανάν μπεν Δαβίδ είναι μια αλληγορία της αραβοϊσραηλινής διένεξης, μια ματιά στην κοινή μοίρα δύο λαών μέσα από τη σουρεαλιστική ιστορία δύο ανθρώπων, ενός Εβραίου και ενός Άραβα, στα όσα (επιφανειακά) τους χωρίζουν και όσα (βαθύτερα) τους ενώνουν.

Ο κόσμος του εγκλήματος και η αποπνικτική Νέα Υόρκη –που σαν να έχει ξεπηδήσει από αστυνομική ταινία της δεκαετίας του ’70– αποτελούν το σκηνικό για το υπαρξιακό «νεο-νουάρ» Σμίθυ, με πρωταγωνιστή έναν «ειδικό» στην εξαφάνιση πτωμάτων…

Τέλος, στον Θάνατο της Πυθίας, ο Ντύρρενματτ, με προσοχή στη λεπτομέρεια και με την ακρίβεια Ελβετού ωρολογοποιού, επαναφηγείται ιστορίες από τον Θηβαϊκό Κύκλο, παραλλάσσοντάς τις και σκαρώνοντας (δίχως να παραλείπει τους αγαπημένους του υπαρξιακούς και πολιτικούς στοχασμούς) μια διαβολεμένα απολαυστική φάρσα για το είναι και το φαίνεσθαι των πραγμάτων και την τυχαιότητα –ή μη– των γεγονότων.

Η συλλογή αυτή αποτελεί μιας πρώτης τάξης εισαγωγή στο έργο του μεγάλου Ελβετού συγγραφέα και ταυτόχρονα σηματοδοτεί την «επιστροφή» του Ντύρρενματτ στον κατάλογο των εκδόσεων Ροές, με νέες εκδόσεις των –πέντε συνολικά– τίτλων του που είχαν κυκλοφορήσει παλαιότερα αλλά ήταν από καιρό εξαντλημένοι, καθώς και κυκλοφορίες άλλων έργων του, για πρώτη φορά στα ελληνικά.

Μια μυστική συνεδρίαση στο Κρεμλίνο αποτελεί την αφετηρία για την εξέλιξη της υπόθεσης στη νουβέλα Η Πτώση (αν και, όπως μας λέει ο Ντύρρενματτ, το Κρεμλίνο είναι απλώς ο σκηνικός διάκοσμος· η πλοκή θα μπορούσε το ίδιο καλά να εκτυλιχθεί στο Πεντάγωνο ή μεταξύ νονών της Μαφίας ή οπουδήποτε αλλού). Ο μέγας δικτάτωρ και οι δεκατέσσερις παλατιανοί του αναφέρονται, αντί με ονόματα, με τα γράμματα από το Α μέχρι το Ο (για να τονιστεί το αφηρημένο, ειρωνικό-υποθετικό στοιχείο). Ίντριγκες, συκοφαντίες, αγώνες επικράτησης, πτώση και δολοφονία του μεγάλου δικτάτορα, ανασχηματισμός, εγκαθίδρυση μιας νέας ιεραρχίας – όλα αυτά ως συνέπεια μιας γελοίας σύμπτωσης, ενός σφάλματος, μιας αβλεψίας: Η «ατυχία» γράφει παγκόσμια ιστορία, αν και μόνο επί της σκακιέρας του Ντύρρενματτ, με το πιο θεαματικό όμως αποτέλεσμα. Η πλοκή είναι αριστοτεχνική. Ο Ντύρρενματτ δημιουργεί ευρηματικές καταστάσεις, σκηνές υπερέντασης και ανεκδοτολογικές εκλάμψεις με την άνεση του μεγάλου δεξιοτέχνη που δεν έχει ανάγκη να καταφύγει σε εντυπωσιασμούς.

Urs Jenny, Süddeutsche Zeitung, München



Η Πτώση δεν περιέχει ούτε μία περιττή λέξη. Η λιτή στη φόρμα της οικοδόμηση της πλοκής αντιστοιχεί απόλυτα στον αδυσώπητο μηχανισμό ο οποίος εδώ είναι το θέμα ή, σωστότερα, είναι η αιτία για την πρωτότυπη τροπή στην υπόθεση της συνωμοσίας όλων εναντίον ενός. Αυτό που αρχικά προβάλλει απλώς ως πιθανό, γίνεται σταδιακά το μόνο δυνατό. Η ιστορία ως Θεία Δίκη – ένοχος επί ενόχων. Η ολοκλήρωση μιας νουβέλας και η εκτέλεση μιας καταδικαστικής απόφασης είναι εδώ το ίδιο και το αυτό.

François Bondy, Die Weltwoche, Zürich


Add: 2016-07-07 09:00:06 - Upd: 2021-04-01 16:50:09