Λίγο πριν την ανατολή του ηλίου ο Λάζαρος αφήνεται να τον παρασύρουν οι σκέψεις του. Κάθε νέα ημέρα, μια νέα μικρή αναδρομή στο παρελθόν.
Αυτά τα δέκα λεπτά, ο μόνος ελεύθερος χρόνος. Γιατί μετά… αρχίζει η ρουτίνα της καθημερινότητας. Επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις δεν αφήνουν χώρο για σκέψεις, ονειροπολήσεις και αναδρομές.
Μια ζωή «τακτοποιημένη», χωρίς σκαμπανεβάσματα, χωρίς συγκινήσεις. Όλα αυτά, μέχρι να αλλάξουν τα δεδομένα. Μέχρι να διαταραχθούν οι ισορροπίες. Μέχρι να διαλυθεί η έξη της καθημερινότητας.
Η λογική και η καρδιά θα παλέψουν σε έναν αμφίρροπο αγώνα. Μέχρι τελικής πτώσης.
