Η καταπράσινη, υδρορροούσα Σάμος, το νησί των αμπελιών και των φιλοσόφων, είναι για μένα ο γενέθλιος τόπος μου. Το νησί που στέριωσε μέσα μου την ευαισθησία με τη νησιώτικη πραότητα και με έκανε να αγαπήσω όχι μόνο τη φύση σε όλο της το μεγαλείο αλλά και τους ανθρώπους. 

       Από τη μια οι γονείς μου που μου έμαθαν, ότι το ήθος βαραίνει περισσότερο από τη γνώση κι από την άλλη το μέστωμά μου μέσα στη μαγευτική ατμόσφαιρα της γενέτειράς μου, αποτέλεσαν για μένα το ιδεώδες δίδυμο που με ακολούθησε σε όλη την πορεία της ζωής μου.

      Αυτές οι ανεκτίμητες αναμνήσεις και τα βιώματα, μαζί με τη λαμπρή Ιστορία της Σάμου, την ξεχωριστή φύση και τη γλύκα του μοσχάτου και των ανθρώπων της, έδωσαν φτερά στη γραφίδα μου κι έγιναν  Ύμνοι και Δοξαστικά.