Τώρα που τους καθρέφτες θρυμματίσαμε και μονοκοντυλιά διαγράψαμε τα είδωλα μας απολιθώματα απομείναμε γυμνά Το δάκρυ και το χαμόγελο στα στήθη πέτρωσαν πέτρα ο λόγος και ο πόνος μας πέτρα το όνειρο και η ελπίδα πέτρα πέτρα που τη σηκώσαμε στο στήθος μας
