Μπορεί η ποίηση να γίνει συνοδοιπόρος και παραστάτης τόσο στην προσωπική όσο και στη συλλογική πορεία μας;

Στην ποιητική συλλογή της Χριστιάννας Λούπα (εκδ. Ιωλκός, 2015), πάντως, γίνονται «Απόπειρες», 85 για την ακρίβεια. Απόπειρες μέθεξης, αυτοβοήθειας, αναπνοής τεχνητής και μη. Απόπειρες αμφιβόλου αποτελέσματος.

Η ετυμηγορία είναι του αναγνώστη…

ΕΠΕΙΓΟΝ ΜΗΝΥΜΑ

Προς:
anthropoi@gmail.com
Γειτονιές πεινώντων και διψώντων περιδιαβάζω.
Απολογούμαι και παρηγορώ.
Δεν παρηγορούμαι.
Παιδιά-ικέτες χέρι αδειανό απλώνουν,
δίχως ικετηρία.
Ομιλούντα μάτια νεκροζώντανων στοιχειώνουν τις νύχτες μου.
Είδωλα καμόντων με κατατρύχουν.
Αποστείλατε το ταχύτερο άφθονους τόνους αγάπης.
Ο χρόνος λιγοστεύει.
Τέλος μηνύματος.