Με τη δυναμική του ποιητικού λόγου, η Βάσω Αποστολοπούλου μας γεμίζει με χρώματα από βουκαμβίλιες, γεράνια και θαλασσινή αύρα.
Βουκαμβίλιες και γεράνια. Θάλασσες ήρεμες και τρικυμισμένες. Πλεούμενα περήφανα και ταπεινά. Τοπία λιόλουστα και βροχερά, ομιχλώδη. Ένας φάρος μοναχικός. Μια σελήνη μαγική. Γειτονιές κι εστίες γεμάτες συναισθήματα και νοσταλγία.
Αυτά είναι τα πολύχρωμα θέματα που ζωγραφίζει με τις λέξεις και τα συναισθήματα που καταθέτει μέσα από τον ποιητικό λόγο. Κάθε ποίημα και μια εικόνα -ή ένας πίνακας σαν από χρωστήρα ζωγράφου. Όπως ο ομώνυμος πίνακας που φιλοτέχνησε ο Χρίστος Αποστολόπουλος, αδελφός της, και κοσμεί το εξώφυλλο της συλλογής, χαρίζοντας και τον τίτλο σε ένα ποίημα της συλλογής και τη συλλογή ολόκληρη.
Ποιήματα-ζωγραφιές, αρμένισμα σε πέλαγα, γειτονιές κι ηλιοβασιλέματα. Σε όνειρα, χαρές και θλίψη. Ένα σεργιάνι του νου και της ψυχής.