Μήτε ο θάνατος μπορεί να μπει ανάμεσά μας αγάπη που ορκίστηκε χρυσό... στα όνειρά μας... Έλα απόψε στ` όνειρο κι όρκο θα κάμω πάλι μη δείς στα μάθια δάκρυα αγάπη μου μεγάλη... Δεν είναι που χωρίσαμε ...έτσι θελε η Μοίρα μα είναι που παράταση του χρόνου δεν επήρα... Τί ζήτησα...;Του φεγγαριού κοντά μου να σε φέρει μ`αλλάργεψε και χάθηκε αγαπημένο ταίρι... Ορκίστηκα να σ` αγαπώ σ`όποια ζωή κι αν πάω με όποια μορφή κι ανε βρεθώ...θα σε α ν α ζ η τ ά ω
