Ο Φερντινάν ζει μόνος στη μεγάλη άδεια φάρμα του. Η κατάσταση αυτή μπορεί να πει κανείς ειλικρινά ότι δεν τον κάνει και ιδιαίτερα ευτυχισμένο.
Μια μέρα, μετά από μια άγρια θύελλα, επισκέπτεται τη γειτόνισσά του με τους δύο του εγγονούς και διαπιστώνει ότι η στέγη του σπιτιού της είναι έτοιμη να καταρρεύσει. Προφανώς, δεν έχει πού αλλού να πάει. Σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου, τα δύο πιτσιρίκια (6 και 8 ετών), προτείνουν να την προσκαλέσουν στη φάρμα...
Μετά από μια μακρά νύχτα σκέψης, καταλήγει να πάει να την φέρει.
Το ένα πράγμα φέρνει το άλλο και η φάρμα αρχίζει να γεμίζει, να ζει και να λειτουργεί. Ένας παιδικός φίλος που χήρεψε, δύο πολύ ηλικιωμένες κυρίες, άφραγκοι σπουδαστές, ένας καινούργιος έρωτας. Και μετά, η Πωλέτ...
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Αλληλεγγύη κόντρα" στην κρίση, BookPress, 21/1/2015, Ουρανία Πολυκανδριώτη
"Η Barbara Constantine μας παρασύρει σε μια γωνιά της γαλλικής επαρχίας, χαρακτηριστική της εποχής μας. Οι οικογένειες διαλύονται, οι ηλικιωμένοι ζουν απομονωμένοι, οι νέοι εγκαταλείπονται στον εαυτό τους. Η ζωή μπορεί να είναι πολύ πιο ωραία αν έχουμε φαντασία και θάρρος... (Le Figaro Litteraire)
"Η φάρμα είναι ένα είδος χαρούμενης ουτοπικής κοινότητας. Και ξαφνικά ένα μωρό με το όνομα Πωλέτ..." (Le Monde des Livres)
"Η Barbara Constantine κάνει ένα πολύ συγκινητικό κάλεσμα για αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών..." (Nouvel Observateur)
