Οδός Αισχύλου

Αμμόχωστος

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

Στην οδό Αισχύλου, δρόμο της Αμμοχώστου, άλλως Βαρώσι ή Βαρώσια, δεκαετία του 1950, συνυπάρχουν το άντρο της φοβερής στρατιωτικής αστυνομίας των Άγγλων και το σπίτι μιας οικογένειας αγωνιστών. Πτυχές του Κυπριακού Αγώνα (1955-59) αναδεικνύονται μέσα από τη δράση των ηρώων, με επίκεντρο την πόλη. Το τελευταίο τραγούδι μιας γενιάς νέων, απογόνων Αχαιών και Ιώνων, Ελλήνων ακριτικής γης, με ασύλληπτο ήθος και πνεύμα, αδιανόητο στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης...

 «…Ερατώ μου ναι, ο έρωτας είναι η στιγμή! Αυτό που ζούμε μερικά δευτερόλεπτα στο τώρα, το απροσδιόριστο, το φευγάτο. Έρχεται ηδονικά, ευχάριστα, σαν φωτιά, προσφέρει μια χαρά στην ψυχή και φεύγει, χάνεται τις περισσότερες φορές με πόνο. Γι’ αυτό μη βιάζεσαι, είσαι μικρή ακόμη! Η αγάπη για την πατρίδα αγγίζει την αιωνιότητα…»