Το τέρας νικιέται;

Είναι η κατάθλιψη γένους θηλυκού;

Τη γνώρισα σε μια ημερίδα με θέμα την κατάθλιψη. Όταν τελειώσαμε, με πλησίασε για να μου μιλήσει.

«Ρίτα Αλεξίου» μου συστήθηκε, κι εγώ ένιωσα αμέσως το ανεξήγητο συναίσθημα που υμνούν οι ποιητές και καταριούνται οι ιεροεξεταστές. «Έχω συνεχώς κρίσεις πανικού» μου είπε και κοίταξε γύρω της.

Ήταν όμορφη ή, τουλάχιστον, έτσι μου φάνηκε.

«Αυτό νιώθατε κι εσείς;» με ρώτησε.

«Ναι» της απάντησα. «Πόσα χρόνια;»

«Από τότε που υπάρχω».

«Θέλεις να βρεθούμε;»

«Ναι» μου έγνεψε.

Και μου άλλαξε τη ζωή.

Μπορεί μια επιτυχημένη γυναίκα να έχει κατάθλιψη; Πώς τη βιώνει; Το καθημερινό ταγκό με τον θάνατο υποχωρεί; Ο Μαύρος Ήλιος χλωμιάζει μπροστά στην ελπίδα της ανατολής;

Μέσα από τη ζωή της Ρίτας, παρακολουθούμε βήμα βήμα μια γυναίκα να πορεύεται στη σκιά του Μαύρου Ήλιου αναζητώντας τη λύτρωση…