Ένας τόμος μικρών καλλιγραφιών, που συνόδευσαν θεατρικές παραστάσεις του Περικλή Μουστάκη, και που θέλουν να δικαιώσουν έμπρακτα τη διακήρυξη του ποιητή Έλιοτ ότι, όταν μια φιλοσοφική θεωρία περνάει στην τέχνη, με μια έννοια παύει να είναι αληθής ή ψευδής και με μια άλλη έννοια έχει ήδη αποδειχθεί ― και που γι’ αυτό δανείζονται ως τίτλο τους μια έκφραση του Χαίλντερλιν από τον καιρό της τρέλας του, που δήλωνε το ναι και το όχι συγχρόνως: Pallaksch…
