Το βιβλίο αυτό, περί του ανθρώπου και της ηθικής, αποτελείται από αυστηρά επιλεγμένα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχολιασμό τους. Κριτήριο κύριο επιλογής υπήρξε η συμβολή του κειμένου στην παιδεία.
Προτάσσεται Εισαγωγή, όπου συνοπτικά παρουσιάζονται:
α) καίρια στοιχεία της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου και η ουσία της ηθικής ως κορυφαίας ενέργειας της ελευθερίας του·
β) ο βίος και τα έργα των ποιητών Ομήρου, Ησιόδου, Μιμνέρμου, Σιμωνίδου, Πινδάρου, Αισχύλου, Σοφοκλέους, Ευριπίδου και των φιλοσόφων Δημοκρίτου, Πλάτωνος, Αριστοτέλους.
Στο Πρώτο Μέρος θέμα είναι ο άνθρωπος. Εξαίρεται η νοημοσύνη ως ιδίωμά του σωστικό για την ύπαρξη του· ανιστορείται ο αρχέγονος βίος του και η πρόβασή του προς τον πολιτισμό· μυθολογείται η μετάβαση από την εκδικητική αυτοδικία στη θεσπισμένη δικαιοσύνη· χαρακτηρίζεται η ευτυχία του εφήμερη, αλλά επισημαίνεται και το μερίδιό του σε θεϊκότητα· γεραίρεται η μεγαλουργία του αντίκρυ στη Φύση· ανυμνείται η υψηλοφροσύνη του, αντίρροπη στην τραγική μοίρα του.
Στο Δεύτερο Μέρος θέμα είναι η σχέση της ηθικής με τον άνθρωπο. Τονίζεται η αξία της ηθικής και προβάλλονται σπουδαία αιτήματα ηθικής· εξαίρονται με τρόπο έμμεσο τα σύμφυτα με την οικογένεια συναισθήματα, αναλύεται η έννοια της αρετής, περιγράφεται η φιλία ως ηθικό αγαθό και παρουσιάζονται η φιλαυτία και άλλα ηθικά ελαττώματα· χαρακτηρίζεται η έφεση προς τη δικαιοσύνη ως ομοίωσις του ανθρώπου προς τον θεό και αναζητούνται οι διάφοροι τρόποι βίου του ανθρώπου και οι όροι της ευδαιμονίας του. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
