`Καρότο` τη φώναζαν τα άλλα παιδιά και η Σοφία έκλαιγε.
Τι κι αν τα κόκκινα μακριά μαλλιά της ήταν το καμάρι της γιαγιάς της.
`Σαν φλόγα στον άνεμο`, της έλεγε κάθε φορά που τη χτένιζε.
Τι κι αν ο φίλος της ο Ορέστης τα έλεγε `μαγικά`.
Η μικρή Σοφία μισούσε τα κόκκινα μαλλιά της, ήθελε να τα κόψει, να τα εξαφανίσει για να μην την κοροϊδεύουν τα παιδιά.
Ώσπου μια ζωγραφιά που ταξιδεύει θα αλλάξει τα πάντα μαγικά...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
