Θέλω δυο στάλες να `μαστε ίδιας βροχής το δάκρυ,
να γίνουμε ένα μες στης γης στου στεναγμού την άκρη.
Όσα που ετραγούδησε τσ` αγάπης το δοξάρι,
να οδηγούν τα ζάλα σου στης ομορφιάς τη χάρη.
Στου νου σου τις αστροφεγγιές θα νυχτοπερπατήσω,
για να θωρώ τις σκέψεις σου δίχως να σε ρωτήσω.
Ξύπνα αστέρι αυγερινέ, αίμα τσ` αυγής και ρώτα,
`γιάντα καρδιά μου τραγουδάς στο δάκρυ πρώτα πρώτα`
