`Λοιπόν, παιδιά. Έχετε πέντε καραμέλες και σας δίνω άλλες τρεις. Πόσο μας κάνουν;`
Κοίταξα τριγύρω μου και ξαφνικά είδα ένα τεράστιο 5 να μας κοιτάει αγριεμένα, ενώ το 3, που είχε σκαρφαλώσει στην έδρα της κυρίας και είχε βάλει τα χέρια στη μέση, περίμενε ανυπόμονα την απάντησή μας.
Χαμήλωσα τα μάτια μου και, όπως το συνηθίζω πάντα όταν κάνουμε μαθηματικά, έκρυψα τα χέρια μου κάτω από το θρανίο και...
`Άγη, μήπως εσύ ξέρεις;`
`Ξέρω, κυρία! Κάνουν...`
`Κυρία, ο Άγης μετράει κρυφά με τα δάχτυλά του!`
Τέτοια και άλλα πολλά συμβαίνουν στην τάξη του Μαθημάγου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
