Τι έχει αυτή η βιογραφία που περικλείει την Πάτρα, την Αθήνα, την Ελλάδα, του ’50, ’60, ’70, κι έκανε τον Μάνο Χατζιδάκι να πει, σ’ ένα βιβλιοπώλη στη στοά Χηρς, στη Θεσσαλονίκη - πώς είναι το καλύτερο βιβλίο που διάβασε στη ζωή του; Ο αναγνώστης θα καταλάβει. Δεν έχει ένα αλλά πολλά παράλληλα θαύματα. Αρετές υψηλού λόγου. Από μια αμόρφωτη γυναίκα. Την Γυναίκα της Πάτρας, που μιλάει χωρίς να ντρέπεται· χωρίς να λυπάται. Ελεύθερος και σπάνιος λόγος. (...) «Η γυναίκα της Πάτρας», είναι η πιο αληθινή, δηλαδή, γυμνή, ιστορία, που έχετε διαβάσει, στην ελληνική γλώσσα, από την σταύρωση του Χριστού και τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]