Είδαμε, με πολύ γρήγορο τρόπο, τα κύρια γεγονότα της αιγυπτιακής ιστορίας. Ύστερα από μια μακρά περίοδο προετοιμασίας, που είναι ακόμα, από πολλές απόψεις, μυστηριώδης, γίναμε μάρτυρες της εκκόλαψης και, κατόπιν, της ανάπτυξης ενός μοναδικού στο είδος του πολιτισμού. Ύστερα από αυτή την περίοδο της τελειότητας, είδαμε την αναρχία να καταστρέφει σιγά-σιγά την εσωτερική συνοχή της αιγυπτιακής Αυτοκρατορίας, που αποτελούσε και όλη της τη δύναμη. Αναζητήσαμε τις αιτίες αυτής της μακρόχρονης παρακμής· άλλες οφείλονται στη γεωγραφική διαμόρφωση της χώρας, άλλες προκύπτουν από την ιστορική εξέλιξη των πολιτισμών που περιέβαλλαν την Αίγυπτο. Σ` αυτές τις καθαρά υλικές αιτίες μπορούν να προστεθούν και άλλες, βαθύτερες, που διαφεύγουν από τις προσπάθειες της συστηματικής σκέψης. Το πρόβλημα της εξαφάνισης των πολιτισμών είναι, από πολλές απόψεις, εξίσου μυστηριώδες όσο και το πρόβλημα του θανάτου των ατόμων. Η Αίγυπτος είχε κατανικηθεί από την επιδρομή των Υξώς και από την ασσυριακή επιδρομή· είχε καταφέρει, με κόπο, είν` αλήθεια, και με τη συνδρομή ξένων, να απαλλαγεί από τους Πέρσες. Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει πως αρκούσε στον Αλέξανδρο να κάνει την εμφάνισή του στην Αίγυπτο, ώστε αυτή να γίνει ελληνική, παύοντας να είναι ο εαυτός της; (...)