Τότε συνέβη μέσα στα αδέλφια να στρεβλωθεί ο κόσμος και να πυρακτωθούν από έρωτα ανεξέλεγκτο που γρήγορα ρίζωσε ως το τρίσβαθο της ψυχής τους, δέντρο θεόρατο, καταπράσινο και ζωσμένο άσβηστη πυρά. (. . .) Μα ήταν αλλόκοτος ο έρωτας αυτός γιατί θέριεψε ανάμεσα στ’ αδέλφια κι ενάντια σε πλήθος μύθων που θέλουνε μέχρι κι εχθρούς τους δίδυμους, να αντιμάχονται ακόμα και στην κοιλιά της μάνας τους, πριν γεννηθούνε. Έρωτας σαν από Θεό σταλμένος αφού δεν μπόρεσαν ούτε για μια στιγμή να του αντισταθούνε κι όλο τους τράβαγε με δύναμη ανίκητη κι όλο τους ζάλιζε μ’ ένα βαρύ, γλυκό μεθύσι αγάπης. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]