(. . .) «Για να μην μπορούν μερικοί να συγκαλύπτουν τις καταδιωκτικές τους τάσεις και την αντιχριστιανική τους σκληρότητα με την πρόφαση της φροντίδας για το κράτος και της τήρησης των νόμων, και επίσης για να μην μπορούν άλλοι, στο όνομα της ανηθικότητάς τους και με ατιμωρησία για τα εγκλήματά τους: με μια λέξη, για να μην είναι κανείς σε θέση να εξαπατά τον εαυτό του ή τους άλλους - είτε ως πιστός υπήκοος του ηγεμόνα, είτε ως ειλικρινής λάτρης του Θεού - θεωρώ αναγκαίο πάνω απ’ όλα να διακρίνουμε το έργο της πολιτείας από αυτό της θρησκείας και να καθορίσουμε με σαφήνεια τα όρια ανάμεσα στην εκκλησία και το κράτος».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]