. . . Εμείς, σ’ αυτή τη φάση της ζωής μας, πρέπει να το πω, δεν ανήκουμε στη δύναμη της εργατικιάς τάξης, γιατί ο σύντροφος μπαμπάς αρνιέται να «μιστώσει» τα χέρια του στους βρομοκαπιτάλες που βγάζουν υπεραξία σε βάρος του ιδρώτα μας. . . Η συντρόφισσα μαμά, κάθε φορά που παππούς της έδινε το αχρείο χρήμα του, του τα ‘λεγε όξω απ’ τα δόντια. Ένα χρόνο τώρα, ούτε που ξαναπήγε να πάρει το μηνιάτικο που μας είχε κόψει. Αυτός μας τα στέλνει με επιταγή κι ο σύντροφος μπαμπάς, εκείνη τη μέρα, γίνεται θηρίο. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
