(. . .) Όπως ο λόγος διαθέτει γραμματική και συντακτικούς κανόνες το ίδιο συμβαίνει με την οπτική γλώσσα. Οφείλει κάποιος να γνωρίζει τους κανόνες και τις αρχές που τη διέπουν. Τι είναι αυτό που μπορεί να συμβάλει στην ορθή παραγωγή ενός χάρτη; Είναι η γνώση της (γραφικής) σημειολογίας του. Η έννοια της οποίας προσδιορίστηκε, αναλύθηκε και κωδικοποιήθηκε από τον Jaques Bertin τη δεκαετία του εβδομήντα. Τη γραφική σημειολογία της χαρτογραφικής εικόνας και τη μεθοδολογία δημιουργίας ενός τεκμηρίου ικανού να προσδώσει στο χάρτη το μέγιστο της επιστημονικής και επικοινωνιακής του δυνατότητας, πραγματεύεται το παρών πόνημα που για πρώτη φορά εμφανίζεται στην ελληνική, ως αυτοτελές αντικείμενο μελέτης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]