Η κριτική συνείδηση της Βακαλό ασκεί μια μορφή επικυριαρχίας στο ποιητικό της έργο. Δημιουργεί το ποιητικό κείμενο μέσα από την μεταφορά της εσωτερικής διεργασίας σε λόγο, ενσωματώνοντας διαρκώς τα παρελκόμενα σχόλια, αλλά και την αποστασιοποιημένη παρατήρησή της. Εκφράζεται δια λόγου, διαλογίζεται, αλλά και βλέπει το πράγμα - ποίημα στην αυτόνομη ύπαρξή του. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
