Η τραγική ιστορία του Δόκτορος Φάουστους παίχτηκε για πρώτη φορά το 1588 (ή 1589) με μεγάλη επιτυχία. Είναι η ιστορία ενός λόγιου της Αναγέννησης που πουλάει την ψυχή του στο Διάβολο. Ο Δόκτωρ Φάουστους εκφράζει δραματικά με έντονη δριμύτητα το δίλημμα ενός ανθρώπου παγιδευμένου σε δύο κόσμους. Ένας γενναίος καινούργιος κόσμος `του κέρδους και της ηδονής` έχει ανακαλυφθεί. Αλλά ποιο είναι το τίμημα; Ο Φάουστους προκαλεί το άπειρο: επιδιώκει να ελέγξει ένα διάστημα και μια διάσταση που δεν του ανήκουν δικαιωματικά. Ο πόθος του για προσωπική αθανασία και για μια χωρίς όρια αυτοκρατορία είναι μια αυθάδης απόρριψη όλων των επίγειων περιορισμών του χρόνου και του χώρου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]