[. . .] Τα άρθρα που περιέχονται σ` αυτό τον τόμο είναι τα πιο ώριμα, τα πιο δυνατά άρθρα του Καραγιώργη. Υπάρχει στις γραμμές τους όχι μόνο ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας, αλλά κι ένα κομμάτι της ψυχής του συγγραφέα τους, ερωτηματικά θλίψης για όσα γίνονται και όσα ετοιμάζονται, σκιές φράσεων που δείχνουν ότι ο Καραγιώργης έχει καταλάβει το χάος που απλώνεται μπροστά στη χώρα - ίσως να έχει καταλάβει και το δράμα που απλώνεται μπροστά στον ίδιο. Έξοχα κείμενα, ικανά να μας συγκινήσουν ακόμα, μαρτυρίες συγκλονιστικές για τη φρικτή γέννα του εμφυλίου, επιστολές στο μέλλον από μια μαύρη εποχή. Ο τραγικός θάνατος του Καραγιώργη από το χέρι των ίδιων των συντρόφων του, λίγα χρόνια μετά, δίνει στις λέξεις του και στην υπογραφή του την αμετάκλητη αυθεντία του μάρτυρα - με όλες τις έννοιες της λέξης. . .

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]