«Στα εφτά μου ορκίστηκα να μην αγαπήσω ποτέ. Στα δεκαοχτώ μου το έκανα παρ` όλ` αυτά. Ήτανε όσο άσχημο ακριβώς φοβόμουν. Ήτανε ταπεινωτικό, οδυνηρό, κι είχε φύγει εντελώς από τον έλεγχό μου. Κανένας δεν με ξαναγάπησε· δεν υπήρχε τίποτα που να μπορώ να κάνω, για να τ` αλλάξω αυτό, κι απ` την προσπάθεια να μην αγαπήσω ποτέ πια πήγε να μου στρίψει. . . Μια μέρα, για την ακρίβεια μια Πέμπτη, στις 20 Ιουνίου 1996, αποφάσισα ότι το πράγμα έπρεπε να πάρει ένα τέλος, ένα άσχημο τέλος ή ένα τέλος που δεν μπορούσα να το φανταστώ. Και πήγα σ` ένα ταξιδιωτικό γραφείο κι αγόρασα ένα αεροπορικό εισιτήριο για το Λονδίνο, έτσι όπως άλλοι άνθρωποι αγοράζουνε σκοινί».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]