Τέσσερις ιστορίες τρυφερότητας. Τέσσερις ιστορίες ανθρωπιάς, ιδωμένες με τα έκπληκτα μάτια ενός παιδιού. Οι γονείς να λείπουν χρόνια εργάτες στο Βέλγιο, το σχολείο του χωριού να `χει έναν μονάχα μαθητή, στη Σερβία οι βόμβες και οι ρουκέτες να πέφτουν και να σκοτώνουν γυναικόπαιδα κι άμαχους, κι εδώ ο σεισμός να σωριάζει τις κακοφτιαγμένες πολυκατοικίες και να εγκλωβίζει στα χαλάσματα αθώα παιδιά. Ένα βιβλίο όπου, μέσα από τα συγκλονιστικά δραματικά του επεισόδια, αναδύεται παρηγορητική η ευχή κι η ελπίδα πως τα παιδιά που παίρνουν στα χέρια τους τον καινούργιο αιώνα θα φτιάξουν έναν κόσμο καλύτερο απ` αυτόν που τους παραδώσαμε εμείς οι μεγάλοι. Έναν κόσμο χωρίς 3 κατηγορίες πολιτών, την πρώτη, την δεύτερη και την τριτοκοσμική, αλλά με πολίτες που όλοι τους να μπορούν να χαίρονται τα αγαθά της ζωής: την τροφή, την υγεία, τη μόρφωση και την ευτυχία, την υλική και πνευματική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]