(...) Στην προκειμένη έκδοση (Expolangues 2000) ο κεντρικός στόχος προορίζεται ήδη με τον τίτλο της: «Γλώσσα, γλώσσες στην Ευρώπη». Αναζητείται, επομένως, ο συσχετισμός του όλου με τα μέρη και τα μέλη του. Γνωστού όντος ότι το γλωσσικό όλο παραμένει συχνά αφανές (κάποτε και εσκεμμένα αποκρύπτεται), ενώ τα γλωσσικά μέρη-μέλη προβάλλονται άνισα, αναλόγως με την πολιτική και πολιτισμική ισχύ της μιας ή της άλλης εθνικής γλώσσας, στο πλαίσιο μάλιστα μιας μοιρασμένης ακόμη Ευρώπης σε δύση και ανατολή, βορρά και νότο. Ο τόμος περιέχει 6 εισηγήσεις-μελετήματα, που υπογράφονται από 4 ελληνόφωνους και 2 γαλλόφωνους ερευνητές. Εύκολα διακρίνεται ο συνεκτικός τους ιστός εν είδει σταυρολέξου: περιφερειακές και κεντρικές γλώσσες, πολυγλωσσία και ετερογλωσσία, γλωσσική ομοιογένεια - γλωσσική ποικιλομορφία. Σ` αυτό το σταυρόλεξο εντάσσεται και κρίνεται η εκ των πραγμάτων ασφυκτική θέση της νέας ελληνικής: είτε ως απομονωμένη έπαρση («Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική») είτε ως διδακτική ακτινοβολία (Εξετάσεις για την πιστοποίηση της ελληνομάθειας). (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
