Η Βυζαντινή αυτοκρατορία περνούσε τραγικές στιγμές στα 626 μ.Χ. Στην Τραπεζούντα και στις γύρω περιοχές ο αυτοκράτορας Ηράκλειος πολεμούσε με μεγάλο ηρωισμό και παρόλο που ο στρατός του ήταν λιγοστός και ανίσχυρος, υπερασπιζόταν σθεναρά τις επαρχίες της Αρμενίας και του Καυκάσου από τις επιδρομές των στρατευμάτων του Χοσρόη, βασιλιά των Περσών.
Το αγριεμένο κύμα του Περσικού στρατού απειλούσε τότε ολόκληρη την Ασία.
Ένα άλλο τμήμα του στρατού του Χοσρόη πολιορκούσε τη Χαλκηδόνα, με αρχηγό τον περιβόητο Σαραβαρά, γνωστό και ως `βασιλικό κάπρο`. Οι πολεμιστές βρίσκονταν τόσο κοντά στην Κωνσταντινούπολη, ώστε δεν χρειαζόταν παρά μόνο να διαβούν τον Βόσπορο για να την πατήσουν.
Κι ενώ η κατάσταση ήταν ήδη τόσο κρίσιμη, έφτασε μια ακόμη φοβερή είδηση για να την επιδεινώσει. Μια βάρβαρη και ειδωλολατρική φυλή, οι Άβαροι, που είχαν κατασκηνώσει πριν από πολλά χρόνια στις όχθες του Δούναβη, κίνησε να εκπορθήσει την Κωνσταντινούπολη. Αρχηγός τους ήταν ο αιμοδιψής Χαγάνος που συμμάχησε αμέσως με τον Πέρση Χοσρόη, τον επονομαζόμενο `βασιλέα των βασιλέων`. [...]