Τρελόκοσμος! Τρελοί ρηγάδες! Τρελοσύμβαση!
Το βόλεμα, το βόλεμα, του κόσμου το βαρίδι, που ο κόσμος από μόνος του έχει ισορροπία φτιαγμένος να κυλάει στα ίσια πάνω σε ίσωμα, ώσπου αυτό το πρόσβαρο, το πρόστυχο βαρίδι, αυτός της φόρας ο παλμός, αυτό το βόλεμα τον κάνει να ξεφεύγει απ` όλη την ισορροπία, απ` όλη τη γραμμή, σκοπό πορεία, πρόθεση: και το βαρίδι αυτό, το βόλεμα, ο μεσίτης, ο νταβατζής, η λέξη αυτή που όλα τ` αλλάζει, βάρυνε στο απόξω μάτι του άστατου του Γάλλου, τον τράβηξε απ` τον στόχο τον καθορισμένο, από `ναν αποφασισμένον, τίμιον πόλεμο, σε μιαν ειρήνη πρόστυχη, άτιμα κλεισμένη. Κι εγώ γιατί χλευάζω αυτό το βόλεμα; Μα μόνον επειδή δε μου πρότεινε κι εμένα ακόμη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]