Χαθήκαμε σε μίζερες σκέψεις και μικρότητες, χωρίς να λύσουμε το μέγα μυστήριο του κόσμου, για να μένει το ερώτημα άλυτο και αδυσώπητο: Πώς έζησες, γιατί έζησες έτσι όπως έζησες, τι θα μπορούσες να κάνεις και δεν έκανες, για άλλο δρόμο έψαχνες, για άλλο νόημα, λάθος κουδούνια, λάθος πόρτες χτύπησες, λάθος δρόμους πήρες, λάθος ανθρώπους αγάπησες, σε λάθος κρεβάτια κοιμήθηκες, σε λάθος σπίτια έζησες. Γιατί τέτοια περιφρόνηση σ` αυτό που ονειρεύτηκες, σ` αυτό που σχεδίασες;. . . Από το μυθιστόρημα που άφησε εποχή στα Ελληνικά Γράμματα και έφερε στη λογοτεχνία χιλιάδες νέους αναγνώστες. Δεκαπέντε χρόνια μετά, τα «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά» στην οριστική, διορθωμένη από το συγγραφέα, έκδοσή τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]