`Οι Αχαρνής` πρωτοπαίχτηκαν το 425 π. Χ., στα Λήναια, και πήραν το πρώτο βραβείο. Ο Δικαιόπολις, αγανακτισμένος από τη συνέχιση του πολέμου και από τη διαπίστωση ότι καμιά προσπάθεια δε γίνεται για τον τερματισμό του, αποφασίζει και κλείνει ιδιωτική ειρήνη με τη Σπάρτη. Τούτο προκαλεί την οργή των Αχαρνέων καρβουνιάρηδων, που η περιοχή τους έχει δεινοπαθήσει από τις επιδρομές του εχθρικού στρατού, και ο Δικαιόπολις απειλείται με θάνατο. Αλλά κατορθώνει να μεταπείσει τον Χορό, δηλαδή τους Αχαρνείς, για την ορθότητα της πράξης του, και επικυρώνει την ειρήνη του με τρόπο που θα τον ζήλευαν ακόμη και οι φανατικότεροι οπαδοί της Σχολής του Manchester: το ιδιωτικό εμπορικό σύστημα που καθιερώνει, βασίζεται στις αμιγέστερες αρχές του laisser-faire.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]