Το "Άνθρωποι σε μπελάδες" είναι η ιστορία του αγώνα που διεξάγει ένας θαρραλέος άνθρωπος για να κατανοήσει την κοινωνική δραστηριότητα των συνανθρώπων του.
Πρόκειται για ένα έργο αυτοβιογραφικό, όπου ο Ράιχ περιγράφει την εξέλιξη της κοινωνιολογικής του σκέψης κατά την περίοδο 1927-1937. Σε απλή αφηγηματική μορφή εκθέτει τις προσωπικές του εμπειρίες από τα βασικά κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα και αποκαλύπτει πως αυτές οι εμπειρίες τον οδήγησαν βαθμιαία στο να συνειδητοποιήσει τη βαθύτερη σημασία που έχει η δομή του ανθρώπινου χαρακτήρα στη διαμόρφωση της κοινωνικής διαδικασίας.
