Οι συνταγές που παρουσιάζω εδώ είναι αυθαίρετες, καρπός της αυθαίρετης επιλογής μου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένας συγγραφέας είναι ο διαιτητής που αποφασίζει όσον αφορά τις ιδεοληψίες και τις λέξεις μέσα από ένα σχεδόν απεριόριστο δυναμικό ιδεοληψιών και λέξεων. Πολλές από τις συνταγές αυτές μπορεί να τις γευτεί κανείς και στα εστιατόρια. Άλλες ανήκουν στην Ιστορία της Γαστρονομίας μάλλον παρά στη σημερινή πραγματικότητα. Ωστόσο, και μολονότι είμαι οπαδός των εστιατόρων, θα ήθελα να διαδώσω τη συνήθεια του μαγειρέματος με την πρόθεση να αποκομίσει κανείς, ύστερα, τους καρπούς του έρωτα, πράγμα που δεν είναι ταυτόσημο. Γι` αυτό θα γίνεται διαρκώς αισθητή στον αναγνώστη η πρόταση ή η προϋπόθεση ότι πρέπει πρώτα να χωθεί στις κατσαρόλες πριν βουτήξει μέσα στα σεντόνια του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]