Για μερικούς ανθρώπους, η πορεία τους στη ζωή, είναι προδιαγεγραμμένη πριν ακόμη φτάσουν σ` αυτόν τον ανάλγητο κόσμο. Λες και έχουν ντυθεί κατάσαρκα τα λάθη, τις αμαρτίες, τα παραπτώματα κάποιων άλλων, ίσως των γονιών τους.

Κάποιοι παραδίδονται στη ροή του ποταμού, που τους οδηγεί στην ανυπαρξία του πελάγους. Άλλοι αγωνίζονται ν` αλλάξουν την πορεία του πλοίου που άθελά τους ταξιδεύουν μαζί του.

Πασχίζουν με κάθε τρόπο να κρατηθούν στην επιφάνεια έστω κι αν όλοι τους αγνοούν, τους λοιδορούν, τους θεωρούν «βαρίδια» της κοινωνίας.

Ψάχνουν μ` αγωνία τ` αστέρι που θα τους οδηγήσει κι ενώ γνωρίζουν ότι είναι σβηστό, εκείνοι προσπαθούν και ελπίζουν πως θα μεταβληθούν τα δεδομένα... Πως κάποτε θα κουραστεί η μοίρα να τους χτυπά και τότε θα ξημερώσει μια άλλη πιο φωτεινή, πιο όμορφη μέρα.
Αν ξημερώσει...