Σ΄ ένα υπόγειο καταφύγιο από τον κόσμο που τους καταδιώκει, έναν κόσμο που δε γελάει και δεν αγαπάει τη μουσική, έναν κόσμο από μαμάδες του κομμωτηρίου και πατεράδες που δεν εγκατέλειψαν για κάποια `άλλη`, εκεί συναντιούνται, μεγαλώνουν και δημιουργούν τα ρεφραίν που βασανίζουν τη σκέψη τους, τρεις νέοι. Τους ενώνει η μουσική, δεν είναι αυτό που λέμε `καλά παιδιά`, δεν είναι μουσικές ιδιοφυίες, ψάχνουν να βρουν μια θέση στον κόσμο μας και συνήθως δεν τους το επιτρέπουμε γιατί `δεν έκαναν τις σωστές επιλογές`. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
