Όποιος αποφασίσει να διασχίσει σήμερα τους δρόμους και τα σοκάκια της Αλεξάνδρειας, είναι ζήτημα αν θα αναπλάσει κάτι από τη μαγική εικόνα της πολιτείας που ενέπνεε τον ποιητικό λόγο του Καβάφη και τις μυθιστορηματικές αναπολήσεις του Τσίρκα. Ακόμη πιο δύσκολα θα ανακαλέσει την ανθοφορία μιας ξεχασμένης περιόδου... Η Αλεξάνδρεια του δέκατου ένατου αιώνα, και σε μικρότερο βαθμό του πρώιμου εικοστού, ευνόησε με το παραπάνω την ελληνική διασπορά, προσφέροντας απλόχερα το γόνιμο έδαφος που της ήταν απαραίτητο για να αναπτύξει την εντυπωσιακή της δραστηριότητα. Και η ελληνική όμως κοινότητα, ανταποδίδοντας ευγνώμονα τη φιλοξενία, την αγάπησε, την ομόρφυνε, την μπόλιασε με τη δική της ψυχική θέρμη`, επισημαίνει ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, Άγγελος Δεληβορριάς, προλογίζοντας την έκδοση.
Το βιβλίο της Ματούλας Τομαρά-Σιδέρη αποτελεί μια ειδική θεώρηση του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού υπό το πρίσμα των διαδρομών τριών εξεχουσών-εμβληματικών οικογενειών της αλεξανδρινής παροικίας: Χωρέμη, Μπενάκη, Σαλβάγου. Καλύπτει την `κυκλική` πορεία τους από το εθνικό κέντρο στην παροικία και την επιστροφή τους, καταγράφει τη δημογραφική εξέλιξη των οικογενειών, ενώ παράλληλα αποτυπώνει συμπεριφορές και νοοτροπίες...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
