(. . .) Προσέτι ενήργησα εις τινας των συνοικισμών τούτων μικράς δοκιμαστικάς σκαφάς, διά των οποίων ήλπιζον να λύσω απορίας γεννηθείσας κατά την μελέτην των ευρημάτων του Σέσκλου και του Διμηνίου. Αληθώς δε σημεία τινα διεφωτίσθησαν εξ αυτών και προ πάντων προήχθη ουχί ολίγον η γνώσις της κεραμεικής του λιθικού και του χαλκού αιώνος. Αλλ` ότι υπολείπονται ακόμη πολυάριθμα κενά, μεγάλα ή μικρά, αποδεικνύουσι πλείσται σελίδες του βιβλίου τούτου. Η πλήρωσις δε και αυτών, κατά το δυνατόν μέτρον, αφίνεται εις το μέλλον, το οποίον δεν θα είναι, ελπίζω, πολύ απομεμακρυσμένον. (. . .) Το τελευταίον κεφάλαιον, μάλιστα δε τας παραβολάς προς τας βορειοτέρας χώρας, έγραψα μετά δισταγμού, διότι σχεδόν ουδέν εκ των λειψάνων του πολιτισμού των χωρών εκείνων γνωρίζω εξ αυτοψίας, εκ δε της οικείας βιβλιογραφίας μέγα μέρος είναι απρόσιτον εις εμέ. Αι παρομοιώσεις επομένως θα είναι εις πολλά μεν βεβαίως ατελείς, εις άλλα δε ίσως και ημαρτημέναι. Αλλά παρά ταύτα θεωρώ το γενικόν συμπέρασμα επαρκώς ασφαλές, δεν βλάπτεται δε, υποθέτω, πολύ ουδ` εκ του γεγονότος, ότι η χρονολογία της τέχνης των βορειοτέρων χωρών δεν είναι ακόμη διευκρινισμένη. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]