Το μυθιστόρημα αυτό, το πρώτο μιας τριλογίας, πραγματεύεται το πλέον ζωτικό πρόβλημα, εκείνο δηλαδή της επιβίωσης στη συνολική του έκφανση. Αποτελεί ένα κάτοπτρο αναγνώρισης του σημερινού κόσμου και πηγή στοχασμού πάνω στην υπαρξιακή αγωνία της επιβίωσης - ένα φιλοσοφικό επαναπροσδιορισμό της ανθρώπινης ύπαρξης. (. . .) Και παρά τον επαπειλούμενο ορατό ή αθέατο θάνατο, αλλού υπαινικτικά, και αλλού με περισσότερη ενάργεια διαγράφεται στο έργο η δυνατότητα μιας διαφυγής και μιας αναγέννησης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
