Απο το ρυάκι των παιδικών αναμνήσεων για καλοκαίρια γεμάτα κεράσια, διαμέσου του καταρράκτη των πρώτων ερώτων του πράσινου καρυδιού, και ύστερα του ποταμού της ώριμης πάλης του `πρέπει` και του `θέλω` ως αντίθετα στην Ιστορία, τη δημιουργία και τον έρωτα. Τον έρωτα σαν το ζουμερό πορτοκάλι γεμάτο κουκούτσια εμπειριών. Για να ενωθείς με τον ωκεανό της φωτεινής αγκαλιάς του. Χάρη στις αντιθέσεις κινείται ο κόσμος. . . Στην αρχή ήταν το χάος. Η κοινωνία της Δημιουργίας δεν μπορεί να υπάρξει, αν. . . Ένα βιβλίο για το `πρέπει` και `θέλω` ως τη μεγαλύτερη αντίθεση στην Ιστορία, τη δημιουργία και το Σύμπαν. Και μετά έρχεται η αρμονία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]