(. . .) Απαιτείται τόλμη για να γράψει κάποιος για τον χρόνο, τα περιεχόμενα και την έννοιάν του. Ο συγγραφέας έχει προ αυτού ολόκληρη την πρωτογενή αρχαία βιβλιογραφία και τα σχετικά βοηθήματα μέχρι του καιρού μας και αποτολμά την παρουσία των σκέψεων των αρχαίων φιλοσόφων και καταγράφει την απέλπιδα προσπάθεια να ορίσουν την ουσίαν και την έννοιαν του χρόνου, διατυπώνοντας συγχρόνως κρίσεις βαθιές «μέχρι οστούν και μυελού» στις διατυπούμενες σκέψεις των φιλοσόφων και μια καλοπροαίρετη και αποδοτική κριτική. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
