Με μια εντελώς πρωτότυπη στιχουργία εμφανίζεται η Χαρά Κόκκινου στην πρώτη της αυτή ποιητική συλλογή, σε αντίθεση με άλλους πρωτοεμφανιζόμενους ποιητές που συνήθως μιμούνται. Με σύντομα ποιήματα, με φράσεις κοφτές, με σύντομους στίχους, συχνά της μιας λέξης, με συχνές εμμονές ομοιοκαταληξίας ραπ, με παρηχήσεις, τα ποιήματα αναδύουν μια μουσικότητα που δεν εκλιπαρεί, αλλά προκαλεί τη μελοποίηση.

Η ίδια παρουσιάζοντας τον εαυτό της γράφει:
αλλού γεννήθηκα, αλλού μεγάλωσα και αλλού ζω...
άλλα ήθελα να σπουδάσω και άλλα κάνω...
-τελικά είναι σημαντικό να είναι κανείς σταθερός-

Η ποίηση της Χαράς Κόκκινου όχι απλά καλογραμμένη αλλά και καλοστημένη, με Καλλιτεχνική επιμέλεια της Ειρήνης Κονιού, δένει σε ένα σύνολο με φωτογραφίες του Ανδρέα Λοϊζου και της Ειρήνης Κονιού, και το εξαίρετο αποτέλεσμα μας ανεβάζει σε αισθητικά πεδία υψηλού περιεχομένου, προσφέροντάς μας ευχάριστες στιγμές με την ανάγνωση του κάθε ποιήματος.