Μέσα στο υπαρξιακό χάος των μεταμοντέρνων κοινωνιών του λεγόμενου «πρώτου κόσμου» εμφανίστηκε, εδώ και λίγες δεκαετίες, ένα νέο επάγγελμα: η «Φιλοσοφική Συμβουλευτική». Επαγγελματίες των οποίων ο βασικός εξοπλισμός δεν είναι ψυχολογικός, αλλά φιλοσοφικός, δέχονται ως «πελάτες» μέσους ανθρώπους, σκύβουν πάνω στα προβλήματά τους και προτείνουν, ακολουθώντας συγκεκριμένες μεθόδους, «λύσεις» βγαλμένες από το θησαυρό της σκέψης των φιλοσόφων, σύγχρονων και παλαιότερων. Πόσο αποτελεσματική, αλλά και θεμιτή, είναι μια τέτοια διαδικασία; Τι μπορεί να προσφέρει αλλά και τι παγίδες κρύβει, ίσως, για τον σύγχρονο άνθρωπο; (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
