Ένα βιβλίο κερδίζει την καρδιά μας, όταν θέμα και ύφος του έχουν πνευματική ευγένεια. Η περίπτωση αυτής εδώ της βιογραφίας. Θέμα της μια από τις κορυφαίες μορφές που έκαναν εθνική αντίσταση κατά την τουρκοκρατία. Η μαΐστρα και οσία της Αθήνας Φιλοθέη Μπενιζέλου. Εικόνα αποδομένη μ` ένα γράψιμο θελκτικά απλό. Το έργο, όπως διαπιστώνει η έμπειρη ματιά, πλάστηκε με υλικό εξακριβωμένο από ειδική μελέτη. Η επιστήμη δούλεψε στην υποδομή, πριν ανθίσει η φαντασία στην επιφάνεια. Το κείμενο, απαλλαγμένο από τις σκιές της σπουδής, είναι τρυφηλό, σαν ζυμωμένο από τριαντάφυλλα, γιούλια, γιασεμιά. Διαβάζοντας, νιώθεις ν` ανασταίνεται η ψυχή σου, δίχως να ξέρεις αν το ιστορούμενο πρόσωπο ή ο λυρικός ιστορητής προκαλεί αυτή τη μύχια ευφορία. Γιατί όμως να μην την αποδώσουμε και στις δύο πηγές; (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]