Η διάσταση του τραυματικού διατρέχει την καθημερινότητά μας, όχι μόνον ως διάσταση που κινητοποιείται από θλιβερά ή οδυνηρά γεγονότα της ζωής, αλλά και ως ρεύμα που κυλάει ανεξέλεγκτο και αποδιοργανωτικό μέσα στον ψυχισμό, επειδή εμείς οι ίδιοι, συνειδητά ή ασυνείδητα, ευνοούμε τη ροή του. Ο πανικός, οι φόβοι που συχνά μας κρατούν στην αρπαγή τους, δεν οφείλονται μόνο σε απελπισία για το ότι δεν μπορούμε πάντα να ασκήσουμε έλεγχο πάνω σε όσα μας συμβαίνουν· είναι και συνέπεια απο-γνώσεως, δηλαδή ταυτοχρόνως απελπισίας αλλά και κρατήματος μακριά από τη γνώση για τις συνιστώσες της ψυχικής μας ζωής. Πολλές φορές μάλιστα αντιστεκόμαστε με πάθος στο «πάθημα» του να γνωρίζουμε ότι η τάση για την επικράτηση φαντασιώσεων παντοδυναμίας, ή η αναζήτηση της κατάργησης των ορίων, εσωτερικών και εξωτερικών, οδηγεί αναγκαστικά τον άνθρωπο σε καταστάσεις δύσκολα διεργάσιμες που ταράζουν τη συναισθηματική και την αναπαραστατική του ζωή. Ίσως το βιβλίο αυτό διευκολύνει κάποιες διαδρομές αναζητήσεων, ανοίγοντας καινούργιους δρόμους για την κατανόηση των καθηλώσεων στο τραυματικό, των αρνητικών θεραπευτικών αντιδράσεων, των πρώιμων αγωνιών. Το βιβλίο αναφέρεται και στις σύγχρονες εφαρμογές της ψυχαναλυτικής σκέψης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]