. . . Τέλος, βυθίζομαι στην πιο κατανυκτική, στην μυστική και μαγική και απόκρυφη πραγματικότητα. Καβαλλικεύω το ατρόμητο άλογό μου, φορώ έναν μανδύα και ρούχα στο χρώμα του άνθρακα, μια μάσκα καλύπτει τα χαρακτηριστικά μου. Αισθάνομαι το γλυκόθερμο αεράκι της Ρέινα ντε Λος Άντζελες, στο βάθος διακρίνω τα πουέμπλος και, να αχνοδιαγράφονται, τα περιγράμματα των ράντσων. Ένα απόσπασμα έφιππων στρατιωτών με σιμώνει με ταχύτητα. Προς τι να ανησυχήσω; Είμαι ο Σενιόρ Ζορρό, η «Αλεπού», και το ανίκητο ξίφος μου κρέμεται άγρυπνο στο πλευρό μου, διψασμένο για αίμα και δικαιοσύνη. Είμαι έτοιμος να μονομαχήσω μαζί τους, να ξεκινήσω για μια μεγάλη και, όπως πάντα, δοξασμένη και νικηφόρα περιπέτεια. Αυτή η παιδική ηλικία δεν έχει αρχή και τέλος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]