Το έχουμε αυτό, εμείς οι γυναίκες. Πιστεύουμε ότι ο έρωτάς μας έχει τη μαγική δύναμη να μεταμορφώνει και να μεταλλάσσει τους άντρες, λες και είναι υβρίδια που τα διασταυρώνουμε! Φταίνε βέβαια και τα παραμύθια, που μας τάιζαν κατά κόρο, όταν ήμασταν μικρές και ιδιαίτερα εκείνο, με την πριγκίπισσα και τον βάτραχο.
Πόσω μάλλον, στα πλαίσια μιας προεδρικής, αβασίλευτης δημοκρατίας, να πιστεύουμε με αφέλεια, στις υποσχέσεις κάθε αρσενικού, ότι θα μας έχει βασίλισσες όταν το μόνο που θέλει είναι να μας ρίξει στο κρεβάτι!
Καλύτερα λοιπόν ν` αρχίσω από το τέλος του γάμου, που λένε πως είναι κι αυτό μια καινούργια αρχή. Αρχή μιας άλλης ζωής, μιας αφελούς ελπίδας, ότι η οβίδα δεν σκάει δυο φορές στην ίδια τρύπα!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]