Ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι μόνο για τα μικρά παιδιά;
Η ίδια η ζωή είναι ένα διαχρονικό παραμύθι και όλοι εμείς, μικροί και μεγάλοι, ζούμε μέσα του. Μόνο που τα μικρά παιδιά αφήνονται να ζήσουν την περιπέτεια με την καρδιά τους, ενώ εμείς οι μεγάλοι προσπαθούμε να διορθώσουμε το παραμύθι για να ταιριάζει στα "πρέπει" μας και στα μέτρα μας. Τότε, όμως, παύει να έχει τη γοητεία του παραμυθιού που σε διδάσκει και σε δικαιώνει.
Πέντε "νότες" παραμυθιού και ιστορίες θα οδηγήσουν εμάς τους "μεγάλους" στα χνάρια του παιδιού που κρύβουμε μέσα μας. Γιατί μόνο τα παιδιά μπορούν ν` αφουγκραστούν τα μηνύματα της ζωής. Μόνο τα παιδιά μπορούν να νιώσουν το ρυθμό της ζωής και να κινηθούν μ` αυτόν δίχως συμβιβασμούς. Μόνο τα παιδιά μπορούν να είναι ελεύθερα.
Η ζωή έχει μηνύματα και ρυθμό και μπορεί να μας ελευθερώσει.