Κάθε Πρωτοχρονιά εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο περιμένουν τον Αι-Βασίλη να τους φέρει τα δώρα τους. Εκατομμύρια είναι εκείνα τα παιδιά που δεν παίρνουν δώρο καμία Πρωτοχρονιά, αλλά και καμία μέρα του χρόνου. Γιατί, άραγε, τα ξεχνά ο Αι-Βασίλης; Αυτό αναρωτιούνται οι μικροί μαθητές του δασκάλου Μι-Γουάνγκ, που καθημερινά πασχίζουν να πάνε στο σχολείο, όταν η δουλειά στα χωράφια απαιτεί ακόμα και τα δικά τους, παιδικά χέρια. Το ίδιο αναρωτιέται και ο μικρός Χουάνγκ-Σιάο στο εργοστάσιο που είναι κρυμμένο σε κάποιο βουνό της Ανατολής: Πώς γίνεται ο Αι-Βασίλης να μη φέρνει ποτέ δώρα σ’ αυτόν και στους συντρόφους του, τα «πενήντα παιδιά του Αρχιεργάτη Κι-Μπουν» που όλο το χρόνο δουλεύουν για να κατασκευάσουν τα παιχνίδια που εκείνος μοιράζει στον κόσμο της Δύσης; (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]