Στη σύγχρονη έρευνα και βιβλιογραφία της Καινής Διαθήκης ο ιδιαίτερα διαδεδομένος όρος `ιωάννειο πρόβλημα` σχετίζεται με το γενικώτερο πρόβλημα της γνησιότητας του Δ` Ευαγγελίου και των λοιπών ιωαννείων έργων της Κ.Δ., και ειδικότερα με τα τέσσερα επιμέρους ερωτήματα του ποιος, που, πότε και υπό ποιες συνθήκες συνέγραψε τα εν λόγω βιβλία του Κανόνος της Κ.Δ. Όπως παρατηρεί και ο Εμμ. Ζολώτας, το πρόβλημα κυρίως ετέθη `κατά τους εσχάτους χρόνους` και αποτελεί ταυτόχρονα ένα εκ `των σπουδαιότατων ζητημάτων του εξηγηματικού μέρους της θεολογίας`. Και αυτό, διότι μέχρι τον ιζ` αιώνα η εκκλησιαστική παράδοση υπήρξε κατά το πλείστον ομόφωνη επί του ζητήματος, αποδίδοντας τα εν λόγω βιβλία του Κανόνος της Κ.Δ. στον απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη, τον υιό Ζεβεδαίου. Κατά το πλείστον, διότι, μολονότι η ιωάννεια καταγωγή των εν λόγω βιβλίων μαρτυρείται ισχυρώς ήδη από τον β` μ.Χ. αιώνα, δεν λείπουν και οι λίγες εκείνες φωνές που αμφισβητούν ευθέως τη γνησιότητά τους, όπως π.χ. αυτή της αιρέσεως των `Αλόγων` (β` μ.Χ. αιώνας), του Ρωμαίου πρεσβυτέρου Γαΐου, του επισκόπου Αλεξανδρείας Διονυσίου κ.ά. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]